(PL) Feniks
Płonące pióra i iskry
Feniks wstaje z popiołów
Tak pełen silnej energii
Płonąc mocno w swoim rdzeniu
Ciemność jest skończona
Zakończona, zakończona i koniec
Teraz nie martwię się już tyle
Odnajdę drogę dzięki blaskowi
Płonące pióra i iskry
Niewielu w to uwierzy
Położę to obok lśniących koni
I niedźwiedzi z głębokiego lasu
Teraz muszę zapalić papierosa
Wraz z innymi dziećmi kosmosu
Dziećmi kosmosu jak ja
Pomiędzy słońcem, księżycem i planetami