Choroba szczurowa

Choroba szczurowa. Długo lub krótkotrwały nieżyt górnych dróg oddechowych, w szczególności nosa, często połączony z obfitym i wodnistym katarem, spowodowany podawaniem donorowym substancji narkotycznych. Najczęściej stymulantów, takich jak: amfetamina, kokaina, mefedron i jego pochodne, oraz inne. Choroba szczurowa, uniemożliwia dalsze przyjmowanie narkotyków, powoduje dyskomfort co trwa od kilku minut do nawet godziny. Sposoby na leczenie tej przypadłości jeszcze nie zostały poznane, popularne specyfiki do udrażniania nosa zawodzą, odczekanie ostrego wyrzutu objawów choroby wydaje się jedynym rozwiązaniem. Zaburzenie to ma jednak swoją dobrą stronę, często zapobiega przedawkowaniu ww. Substancji. Może wystąpić u dowolnego człowieka zażywającego donosowo narkotyki. Przebyta choroba szczurowa czasami pozostawia po sobie powikłanie w postaci chronicznego kataru.
Etymologia:
Nazwa „Choroba szczurowa” wywodzi się od slangowego określenia gotowej do zażycia porcji narkotyku oraz charakterystycznego zapachu amfetaminy, czyli tak zwanego szczura.

Opracowanie
Mirosław Leśniak
Dominik Rokosz