(PL) Góra

Zmartwień pełno
Są jak kłąbki czarnej wełny
Pod moją czaszką
Implantowane przez obcych
Obcych z dalekich światów
Służących obcym bogom
Obcych posługujących się
Nieznaną technologią
I nic nie da się zrobić
Statek tonie
Orkiestra przygrywa
Swoją ostatnią melodię
A na szczycie góry
Przysiadł człowiek
Z tej perspektywy
Życie wydaje się lepsze