(PL) Rozpacz

Grzech jak smoła
Przylega
Przestań grzeszyć
Rzekł starzec do wędrowca
Inaczej drogę zgubisz
Zabłądzisz
Nie ujrzysz słońca o poranku
Gwiazd na nocnym niebie
Czystości strumyków
Nie uświadczysz
Łagodności zefiru
Letnim popołudniem
Drzewa już więcej
Nie zaszumią
A wypełni cię jedynie
Strach i rozpacz